ไปหาแฟนมึงแล้วสินะ (เขียนจากความรู้สึกจริงและเรื่องจริง)

loading...

เป็นคนที่อคติกับความรักค่ะ

ไม่เคยคิดว่าจะมีใครที่เราสามารถรักได้มากกว่ารักตัวเอง

ไม่เคยคิดว่าจะมีใครที่เราสามารถรักได้มากกว่า พ่อ แม่ พี่ เพื่อน

ตั้งแต่เด็กถึงชีวิตนักศึกษา ความรักไม่มีทางได้เข้ามาแตะหรอกค่ะ

ถามว่ามองผู้ชายไหม มองค่ะ แต่แค่ปลื้มว่าน่ารีกดี ไม่ได้รัก

ก็แปลกดีที่มีคนเข้ามาแต่เราไม่คิดจะคุย แต่กลับเลือกที่จะปฏิเสธในทันที

เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะคิดว่า ถ้าหากมีความรักหรือแฟนในตอนนั้น

เราคงไม่มีเวลาทุ่มเทให้ได้อย่างเต็มที่เท่าที่ควร แล้วสุดท้ายมันคงไม่รอด

ก็เลยได้แต่บ้านักร้องญี่ปุ่นเกาหลีไปเรื่อยเปื่อย มีความสุขกับการกินและนอน

จนเข้าสู่วัยทำงาน ที่คิดว่าก็น่าจะพร้อมกับการเริ่มต้นในความรัก ถึงแม้จะอคติ

แต่เอาน่ะ มันก็น่าลองดู ลองแบบกล้าๆกลัวๆ ทำไงได้ คนไม่เคย

กังวลไปหมดค่ะ เราจะทำแบบไหนให้มีคนมาสนใจ ทำแบบไหนให้คนรักไปนานๆ

ระหว่างที่หา ก็ได้พบกับผู้ชายหลากหลายรูปแบบ ซึ่งบางครั้งก็ทำให้รู้สึกว่า

ผู้ชายเหมาะแค่รู้จักชื่อกันก็พอ มันไม่เห็นเหมือนในละครเลยว่ะ ต่างเกินไป

จนมาเจอผู้ชายคนนึง แก่กว่าเราไม่มากนัก คุยกันไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าไปตกหลุมเขาตอนไหน

เขาขอเราคบเป็นแฟน เราตกลงคบกันในวันเกิดของเรา เขาจะเป็นฝ่ายบอกรักเราก่อนเสมอ

เขาดูแลเทคแคร์ดี อม้จะบื้อๆ ไม่หวาน ไม่สวีท แต่เขามีหัวคิดก้าวหน้า ขยัน น่ารัก

เราเองไม่รู้ว่าจะเป็นคนรักได้ดีแค่ไหนกัน เราเองพูดคำว่ารักน้อยมาก

เราคิดว่าคำว่ารัก มันมีค่ามาก พูดบ่อยๆ ไม่ได้ เราคิดแบบนี้

เราจะเขียนโพทอิทให้เขาพร้อมเงินในทุกๆวันที่ 28 คือวันที่เราคบกัน

เราเป็นผู้หญิงที่สรรหาและทำช่อดอกไม้ให้ผู้ชาย แต่ผู้ชายไม่เคยให้เราเลย 555

เราอยากจะโพสออกสื่อโซเชี่ยลนะว่าคบกัน แต่ดูเขาเองไม่ค่อยจะชอบ

จนครบ 1 ปี ในวันเกิดเราพอดี เขาเอาเงินที่เราให้ทั้งหมดคืน แต่เขาขอเก็บโพสอิทไว้

เขาบอกว่าเขาเก็บไว้ให้ เหมือนความรักจะไปได้ด้วยดีนะคะ

จนมาถึงวันที่เขาเองเริ่มมีรถยนต์ เขาออกรถยนต์โดยไม่บอกเราสักคำ ดีเนอะ

จากนั้นเขาค่อยๆห่าง บอกว่าไปทำรถ ติดต่อไม่ได้ เราเองเป็นห่วงค่ะขี่รถตามหาไปเรื่อย

แวะดูตรงนู้น แวะดูตรงนั้น คอยดูคอยฟังเสียง ห่วงว่าเขาจะประสบอุบัติเหตุ

ไม่ได้คิดว่ามันคือสัญญาณอันตราย จนเกิดเหตุการณ์แบบนี้บ่อยๆ

อ้างว่าแบตหมด มาทำรถมือถือลืมไว้ในรถ ปิดเสียงบ้าง เครื่องค้างบ้าง

ปกติที่กินข้าวด้วยกันทุกวัน ก็กลายเป็นนานๆครั้ง แถมไม่ถามสักคำว่าทานไรยัง

จุดพีควันนึง หลังจากเราแยกกัน เราไม่สามารถติดต่อเขาได้ เราเลยตัดสินใจขี่รถไปดูอีกครั้ง

ครั้งนี้เจอรถเขาอยู่บ้าน เจอพี่สาวเขาซึ่งพี่ไม่รู้ว่าเขาไปไหนเหมือนกัน

พี่สาวบอกให้ดักรอดู เราเองก็กลัวกับผลที่จะออกมา และแล้วก็มีแสงไฟรถยนต์คันนึงพุ่งเข้ามา

แล้วก็ถอยออกไป พี่สาวบอกให้เราไปดู สิ่งที่เราเจอคือเขาถอยรถออกมาจอดข้างทาง

มีผู้ชายคนนึงเดินลงมา นั่นคือแฟนเรา บนรถยนต์เป็นผู้หญิงคนนึงซึ่งเรามองไม่เห็นว่าเป็นใคร

ด้วยความเสียใจเรารีบขี่รถกลับหอ แต่เขากลับไม่สนใจโทรหา แถมไปอาบน้ำสบายใจ

เราทนไม่ไหวโทรหาพี่สาว พี่สาวบอกว่าให้มาที่บ้านคุยกันสะ เราเลยออกจากหอไปที่บ้านเขา

เห็นเขาอาบน้ำออกมาพร้อมหน้าตาตกใจ และไม่พูดอะไร เหตุการณ์นี้ผ่านไปแบบค้างคา

เราทนไม่ไหวกับความไม่ชัดเจน เราพยายามสักถาม สักบ่อยเข้า เขาเลยบอกกับเราว่า

เขามีคนอื่น เราถามเขาว่า เขาจะเอายังไง เขาตอบกลับมาว่า หากเขารู้ว่าทางเดินนี้ไม่ใช่

เขาจะกลับมา ความรู้สึกใจสลายเกินขึ้นทันที นี่ไงเรารักเขาจริงๆ เขาที่ไม่ใช่คนในครอบครัว

เราร้องไห้หนักมาก มันแตกสลายหมดเลยค่ะ เราไม่เคยทำร้ายใคร แต่ทำไม่เรากลับโดนเขาทำร้าย

วาเลนไทน์ที่จะถึงใน 3 วันข้างหน้า มันพังทลายหมดเลยค่ะ 1 ปี 5 เดือน เราพยายามจะถามหาเหตุผล

พยายามจะอ้อนวอน ร้องขอ แต่เขากลับไม่สนใจ แถมมีความสุขกับการพาอีกคนไปเที่ยวทะเล

เรากับเขาไม่เคยไปเที่ยวทะเลด้วยกันเลยค่ะ แต่เขากับพาคนอื่นไป เขาปิดเครื่องหนี

เขาบล็อกไลน์ เราพยายามมากไปจนดูไร้ค่า ใช่ค่ะ ไร้ค่ามาก สุดท้ายทำให้ตายเขาก็ไม่กลับมาค่ะ

ผ่านมาจะ 7 เดือนแล้วค่ะ ที่ผ่านมานี้เราได้พบผู้ชายคนนึงที่เราคิดว่าเราน่าจะคุยกับเขาดู

แต่เราโชคร้ายค่ะ เขามีเจ้าของอยู่แล้ว เราคิดมาตลอดค่ะ ว่าจะปลีกตัวออกมายังไงดี

จนแฟนเก่ารู้เรื่อง แฟนเก่าเป็นแรงกระตุ้นให้เรากล้าออกมาจากคนใหม่ค่ะ

ขอบคุณแฟนเก่าที่เป็นแรงกระตุ้น แต่เสียใจค่ะที่เขาดึงเราออกมา แต่เขาทิ้งเราไว้กลางทางค่ะ

เข้าใจว่าคงมีแฟนที่ต้องดูแล เราเองก็แอบหวังถึงการกลับมานะคะ แต่หมดหวังค่ะ

คนไร้ค่ามันไม่มีใครต้องการหรอกค่ะ มันอาจเป็นเวรกรรมจากชาติที่แล้วก็ได้นะคะ

มันเป็นการเริ่มต้นที่ไม่ควรเริ่มเลยใช่ไหมคะ สุดท้ายก็ค้นพบค่ะ

ความรัก ที่เกิดจากคนแปลกหน้าที่เข้ามาในชีวิตมีจริงค่ะ

ยินดีกับคนที่ประสบความสำเร็จในความรัก

ส่วนคนที่กินแห้วถ้าไม่เข็ดก็ตามหาต่อไป

ส่วนใครที่ไม่ไหวก็เข้าวัดทำบุญค่ะ

อ่าน ตอนที่ 2 คลิก
ไม่แปลกที่เราจะคิดถึงแฟนเก่า บทควาที่เขียนด้วยความรู้สึก